Atrakcje turystyczne Bochni i okolic

Bocheński Rynek

Trzydziestotysięczna Bochnia leży nad rzeką Rabą na pograniczu Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego. W części południowej jej teren jest więc pagórkowaty, a w północnej – równinny. Najpiękniejszy jest tu Rynek i to właśnie wokół niego skupione są najcenniejsze zabytki. Nachylona nieco ku wschodowi płyta Rynku ma kształt zbliżony do kwadratu o boku wynoszącym 90 metrów. Obecna zabudowa Rynku nie pamięta już czasów średniowiecza. Nie ma ratusza, który ze względu na groźbę zawalenia decyzją władz austriackich zburzono w 1794 r. Najstarsze budynki pochodzą z XVII i XVIII w. Na Rynku nie ma też już śladu po funkcjonujących tam kiedyś trzech szybach górniczych. W ich miejscu stoją dziś jedynie czarne wózki górnicze.

Na środku Rynku stoi pomnik zasłużonego dla miasta króla Kazimierza Wielkiego. Postawiono go tu w 1871 roku. Kazimierz Wielki trzyma w ręku statuty wiślickie. Na piedestale kolumny pomnika znajduje się ponadto kamienna płaskorzeźba przedstawiająca ich nadanie.

Szlak solny

Na uwagę zasługuje też bocheński szlak solny „na świecie”. Termin "na świecie" oznacza w języku górniczym - na powierzchni. Szlak łączy najważniejsze obiekty naziemne (istniejące a także miejsca po obiektach nieistniejących), związane z historią bocheńskiej soli. Początek szlaku znajduje się przy usytuowanym nieopodal bocheńskiego Rynku, a funkcjonującym od ponad 750 lat, szybie Sutoris.

Solny szlak obejmuje piętnaście punktów. Są to przede wszystkim oznaczone miejsca po dawnych szybach górniczych (Herman, Wielki, Wojewodzia Góra, Targ, Regis, Kożuszka, Gazaris), ale także miejsce dawnej warzelni, pozostałości zamku żupnego, ogród salinarny, czy miejsce po dawnym stawie salinarnym. Szlak solny prowadzi od szybu Sutoris w dwóch kierunkach: na wschód i na zachód. Wędrując na zachód napotkamy dwanaście punktów, a na wschód – trzy. Od punktu do punktu prowadzą specjalne, wmurowane w chodnik metalowe tabliczki z napisem: „NaCl Bocheński szlak solny „na świecie” im. Świętej Kingi”

Bochnia liczy sobie już ponad 800 lat. Zdecydowanie największą atrakcją turystyczną jest tu Kopalnia Soli. W 1981 r. zabytkowe wyrobiska kopalni zostały wpisane do rejestru zabytków, a w 2000 roku prezydent RP podjął decyzję o uznaniu bocheńskiej żupy za Pomnik Historii. Jest to najstarszy, działający nieprzerwanie, zakład wydobywczy w Europie. Od połowy lat dziewięćdziesiątych działa spółka uzdrowiskowa, która z roku na rok poszerza swą podziemną i nie tylko podziemną ofertę. Urokliwe, a przy tym lecznicze podziemia kopalni przyciągają z roku na rok coraz większe rzesze turystów. W skład podziemnej trasy turystycznej wchodzi kilkanaście punktów. Każdy z nich ma swoją historię, a z niektórymi związane są nawet legendy.

Pozostałe najciekawsze atrakcje:

* Kryta Pływalnia w Bochni.
Ten nowoczesny kompleks sportowo-rekreacyjny oferuje gościom dwa baseny - rekreacyjny i sportowy oraz wiele atrakcji: bicze wodne, gejzery, hydromasaże w jakuzzi, zjeżdżalnię, saunę oraz solarium.

* Kino Regis w Bochni
Tuż obok hotelu czeka na Państwa bocheńskie Kino "Regis". Słynie ono nie tylko z dobrej jakości sprzętu projekcyjnego, ale także z nadążania za większością filmowych nowości.

* Muzeum im. Stanisława Fischera
Historyczną wiedzę i to nie tylko o Bochni możemy pogłębić w usytuowanym na rogu Rynku miejskim muzeum, które mieści się w gmachu byłego klasztoru oo. dominikanów. Wiele elementów architektonicznych wskazuje, iż jego najstarsze fragmenty sięgać mogą nawet XVI w. Obiekt jest z pewnością jednym z najcenniejszych zabytków Bochni. Posiada interesujące sklepienia wnętrz. Muzealne zasoby składają się obecnie z ponad 19 tysięcy obiektów zgromadzonych w działach: historycznym, przyrodniczym, archeologicznym, artystycznym oraz etnograficznym.
Ekspozycja stała obejmuje: kolekcję dawnej rzeźby i malarstwa ludowego zwyczaje i obrzędy regionu bocheńskiego, kultury pozaeuropejskie (Afryka, Ameryka Pd., Azja),archeologię regionu, dzieje Bochni ze szczególnym uwzględnieniem Kopalni Soli, pamiątek cechowych, powstań narodowych, historii miejscowego szkolnictwa, tradycji piśmiennictwa i drukarstwa bocheńskiego.

* Zamek Kmitów i Lubomirskich
Zaledwie siedem kilometrów od Bochni znajduje się Nowy Wiśnicz, który leży w obszarze Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Zamek jest jednym z najcenniejszych w Polsce dzieł wczesnobarokowej architektury rezydencjonalno - obronnej (palazzo in fortezza - pałac w środku fortecy). Warto pamiętać, że najstarsza część zamku została wzniesiona już w XIV wieku, prawdopodobnie z inicjatywy Jana Kmity. Dzisiaj ta budowla jest mieszanką stylów architektonicznych: gotyku, renesansu, i baroku i pełni funkcję Muzeum.

* Puszcza Niepołomicka
Zaledwie pięć kilometrów na północ od Bochni zaczynają się rozciągać rozległe połacie Puszczy Niepołomickiej. Jej teren obejmuje ponad 10 tys. ha powierzchni. Pod względem wielkości jest na 7 miejscu wśród lasów nizinnych w Polsce. Jej obszar podzielony jest na dwie wyraźnie odróżniające się części. Południowa tworzy zwarty kompleks leśny, pokryty przede wszystkim borami mieszanymi i sosnowymi, a północna, rozdzielona jest na trzy mniejsze fragmenty. Puszczę Niepołomicką nazywa się niekiedy "zielonymi płucami" Krakowa.
Ten zamknięty dla ruchu samochodowego wspaniały kompleks leśny można zwiedzać pieszo lub rowerem. Teren Puszczy poprzecinany jest siecią asfaltowych alejek - wprost stworzonych do turystyki rowerowej. Jako, że teren jest zupełnie płaski, to nawet cykliści amatorzy mogą w siodełku, na zwiedzaniu pięknych leśnych zakątków, spędzić z powodzeniem kilka godzin. A miejsc do zwiedzania nie brakuje. W puszczy znajduje się kilka wspaniałych rezerwatów przyrody (Długosz Królewski, Gibiel, Lipówka, Wiślisko Kobyle, Dębina, Koło) oraz piękne uroczyska (Niekrza, Orłowiec, Osikówka).

* Kamienie Brodzińskiego
Miejscem, które będąc w Lipnicy trzeba koniecznie zobaczyć jest rezerwat przyrody nieożywionej "Kamienie Brodzińskiego". Ten oddalony od lipnickiego Rynku o około trzy kilometry rezerwat geologiczno-leśny leży w podszczytowej części zbocza Góry Paprotnej (436 m n.p.m.) - na terenie wsi Lipnica Górna i Rajbrot. Centralną częścią rezerwatu są grupy skał z piaskowca istebniańskeigo. Skały te stanowią obecnie pomnik przyrody nieożywionej, a według legendy przesiadywał na nich onegdaj romantyczny poeta Kazimierz Brodziński, który spędzał w tych stronach swoje dzieciństwo. W grupie kilkunastu skałek i mniejszych bloków najokazalsze mają 11 m wysokości i 20 m długości. Niektóre przybrały kształt grzybów, inne baszt, platform i ambon. Spośród całej grupy skał szczególnie wyróżnia się tzw. Wielki Kamień.

* Kamień Grzyb
Kamienie Brodzińskiego znajdują się przy niebieskim szlaku turystycznym, którym można się udać w stronę Nowego Wiśniczaa do kolejnego Rezerwatu "Kamień Grzyb" nazwany tak ze względu na swój kształt. Ten okazały kamień ma 7 m wysokości, 26 m w obwodzie czapy i 17 m w obwodzie trzona. Obok skalnego grzyba leży duża, trójkątna płyta płyt kamienna. Na płycie i czapie grzyba znajduje się kilka wyrytych imion i dat. Są to prawdopodobnie imiona zakonników z istniejącego w Nowym Wiśniczu klasztoru karmelitów. Legenda głosi, że diabeł usiłował zniszczyć kościół i klasztor karmelitów w Wiśniczu rzucając na ziemię wielki kamień, lecz pianie koguta udaremniło ten zamiar. Kamień upadł w pobliskim lesie i tkwi tam do dzisiaj.

* Skamieniały Dwór
Podobna atrakcja turystyczna znajduje się również w miejscowości Chronów. Mowa o grupie skał nazywanych potocznie "Skamieniałym Dworem". Znajduje się on na wzniesieniu zwanym Kobyla Góra. Jest to efektowna grzęda skalna o długości około 40m. Składa się ona z czterech większych skałek i szeregu mniejszych bloków. Centralne miejsce zajmuje okazała jednorodna skała o kształcie wrzecionowatym. Jej długość wynosi 10 m, szerokość 2m, a wysokość 3 m. Na południowo-wschodniej i północno-zachodniej ścianie tego bloku wyryte są tajemnicze napisy, których znaczenia nie udało się do tej pory odcyfrować.

* Beskid Wyspowy
Na przepiękne turystyczne szlaki zapraszamy Państwa do Beskidu Wyspowego leżącego w województwie małopolskim. Granice Beskidu Wyspowego tworzą: na zachodzie Beskid Makowski poprzez dolinę Krzyworzeki, na południu Gorce i część Podhala (doliną Mszanki i Raby oraz drogą od Rabki do Jordanowa). Na wschodzie Beskid Wyspowy sąsiaduje poprzez dolinę Dunajca z Beskidem Sądeckim, Kotliną Sądecką i Pogórzem Rożnowskim. Granica północna w przybliżeniu przebiega drogą Jurków - Tymowa - Muchówka, następnie przez Łąktę Górną, Trzcianę i Ubrzeż do Łapanowa i doliny Stradomki. Głównym ośrodkiem miejskim w tym paśmie jest Limanowa, która zarazem tworzy centrum administracyjne, kulturalne i oświatowe dla tego regionu.
Najlepszą charakterystyką Beskidu Wyspowego jest już sama jego nazwa. Poszczególne szczyty nie są bowiem połączone w długie, wyraźne pasma, lecz stanowią w większości samodzielne kulminacje o stromych zboczach i spłaszczonych wierzchołkach, oddzielone od siebie dolinami rzek i niskimi przełęczami. Szczególnie wyraźnie widać to w dalszych panoramach, np. od strony południowej. W pogodny jesienny dzień można zobaczyć morze mgieł i wystające z niego niczym wyspy zalesione kopki szczytów. Wysokości bezwzględne najwyższych z nich niewiele przekraczają 1000 m n.p.m., natomiast względne - czyli liczone od podnóża - są znaczne i pokonanie ich stromym stokiem wymaga nieraz od turysty sporo wysiłku.
Główne skupisko "wyspowych" szczytów, znajdujące się w zachodniej części Beskidu Wyspowego, tworzą: Szczebel (977 m), Luboń Wielki (1022 m), Lubogoszcz (967 m), Śnieżnica (1007 m), Ćwilin (1071 m) i Łopień (951 m) oraz najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego - Mogielica (1170 m) w części południowej. Szczyt ten, choć ma ostry wierzchołek i stożkowy kształt, to jednak cały masyw tworzy dopiero wraz z sąsiednim Krzystonowem (1012 m) i Jasieniem (1052 m). Wschodnia część Beskidu Wyspowego, opadająca w kierunku doliny Dunajca, jest nieco niższa. Na północy ciągnie się tu, zatracające wyspowy charakter, Pasmo Łososińskie z Sałaszem (909 m) i Jaworzem (921 m). Bardziej na południe obok wyraźnych "wysp", takich jak: Modyń (1029 m), Cichoń (929 m) czy Ostra (928 m), pośród połogich wzgórz w okolicy Łącka i Przyszowej dominują w krajobrazie niewysokie, ale wyraziste "kopki" o oryginalnych nazwach: Łyżka (807 m), Pępówka (774 m), Szkiełek (746 m), Piekło (660 m) czy Gwizdor (609 m).
Beskid Wyspowy posiada sporą sieć znakowanych szlaków, którymi można przejść prawie wszystkie szczyty. Większość szlaków jest dosyć przyjemna i łatwa do przejścia i nie sprawi nikomu trudności. W tutejszych górach przebywa jeszcze nie wielu turystów i przez to można w spokoju podziwiać przepiękną przyrodą i doskonale wypocząć
Świat zwierząt i roślin: W tutejszym drzewostanie przeważają lasy mieszane lub bukowe (jodły, modrzewie, sosny, brzozy). Większe kompleksy leśne zachowały się w Paśmie Łososińskim, rejonie Ostrej, Cichonia, Modyni, Mogielicy oraz Śnieżnicy. W celu zachowania kompleksów przyrodniczych utworzono w Beskidzie klika rezerwatów przyrody: rezerwat "Luboń Wielki", rezerwat "Śnieżnica", rezerwat "Kamionna", na pograniczach z innymi pasmami rezerwat "Białowodzka Góra", rezerwat "Bukowiec" oraz Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy. W warstwie krzewów spotkać można bez koralowy oraz czarny, leszczynę, iwę, jarzębinę, tarninę, malinę, jeżynę i inne. W Beskidzie Wyspowym dominują zwierzęta typowe dla strefy lasów liściastych i mieszanych: sarny, jelenie, dziki, zające, lisy i borsuki. Można czasem spotkać wilka pojawiającego się na pograniczu z Gorcami. Świat ptaków tworzą: dzięcioły, sikory, myszołowy, sowy uszaty, jerzyki oraz wilgi. Miłośników wędkarstwa zapraszamy nad nasze rzeki, gdzie można znaleźć karpia, strzebla, karasia, brzankę.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY